"Mariano Rajoy sentou na cadeira das testemuñas do caso Gürtel a finais de xullo para asegurar que descoñecía a existencia dunha caixa B,
dunha conta que se ocultaba a Facenda, era fornecida con doazóns
ilegais de empresarios e servía para pagar campañas electorais e
sobresoldos a altos cargos do PP. Catro meses despois, a xustiza volve insistir en que existe esa caixa B que todo o partido negou.
As fiscais do xuízo sobre a primeira época de Gürtel, Concepción
Nicolás e Concepción Sabadell, sinalaron esta semana, unha vez máis, que
a caixa B do PP existiu. Sabadell, a encargada de presentar na sala as
conclusións de Anticorrupción, sinalou que estaba "plena e abrumadoramente" acreditada.
Remarcou esta conclusión porque, aínda que neste xuízo non se analiza a
existencia desa contabilidade en negro, demostrar a súa existencia si
que é fundamental para apontoar as súas elevadas peticións de cárcere
para os 37 acusados.
As conclusións das fiscais remarcan o que xa dixeron durante as sesións do xuízo e o que sinalou o xuíz Pablo Ruz,
que deu por acreditada a caixa B cando pechou a instrución da causa
dos papeis de Bárcenas.
A pesar das constantes negativas dos integrantes
do PP, que tentan borrar calquera indicio de existencia dunha caixa B,
esta volve materializarse unha e outra vez por boca de xuíces e fiscais.
A falta de que a sentenza do caso confirme a súa existencia, estas son
algunhas claves da contabilidade opaca que o PP mantivo durante máis de
dúas décadas.
Sobresoldos a altos cargos
O testemuño máis claro no que se apoian as fiscais para acreditar a existencia da caixa B é o de Luis Bárcenas, quen falou dunha "contabilidade extracontable"
que comezou co seu antecesor na Tesouraría do PP, Álvaro Lapuerta.
Ambos manexaron durante anos unhas contas en negro que se destaparon coa
publicación dos denominados 'papeis de Bárcenas', uns apuntamentos
contables que recollen como se utilizaba ese diñeiro para retribuír ás
costas de Facenda os altos cargos do PP.
Así, entre a lista de quen recibiron eses sobresoldos figuran Mariano Rajoy, Javier Areas, Ángel Acebes ou Rodrigo Rato.
Todos tiveron que comparecer no xuízo como testemuñas e todos o
negaron. Segundo se tira da contabilidade do ex-tesoureiro, eles e
outros cargos orgánicos recibían cantidades que oscilaban entre os 5.000
e os 15.000 euros. As entregas eran mensuais e a través de sobres.
Aínda que para a Fiscalía quedase acreditada a caixa B, iso non implica
que a Xustiza dea por bos os apuntamentos de Bárcenas. Os seus papeis
son obxecto dun procedemento separado no que se investigaban as
entregas de diñeiro de empresarios que se ingresaban na caixa B. Pero do
procedemento quedaron excluídos eses empresarios e a causa quedou
reducida a un xuízo sobre o pago en negro da reforma da sede do PP.
O sistema de comisións: o 3% da obra pública
O xuízo de Gürtel tamén foi o escenario da explicación detallada do
sistema que servía para nutrir a caixa B. Comezou cunha frase de
Bárcenas dirixida a Francisco Correa, daquela un simple empresario
provedor do PP. "Imos tentar facer xestións para cando saen os
concursos públicos da Administración, tentar favorecer ou adxudicar a
algúns empresarios que logo van colaborar co partido", díxolle, segundo explicou o propio Correa.
A partir de aí, Correa relatou como se organizaron esas xestións:
"Reunía a un empresario que nos daba a licitación para ver se a obra
podía ser para nós, eu pasáballo a Luis Bárcenas, que o xestionaba co
correspondente ministerio. Se o empresario conseguía a obra, eu pagaba a
comisión do 2% ou do 3% a Génova". Eran, sobre todo, obras do Ministerio de Fomento.
Houbo detalles escabrosos, como que Correa entraba directamente polo aparcadoiro á sede de Génova cun cartón especial,
a mesma que usaban os dirixentes da formación. Nunha das gravacións
clave da investigación, Correa sincérase mentres toma unhas copas con
amigos: "Eu a Bárcenas leveille, eu fixen con el un día... imos sumar,
1.000 millóns de pesetas. Eu, Paco Correa, leveillo a Génova e á súa
casa".
Ese era o diñeiro que presuntamente nutría a caixa B, e
que logo se utilizaba para pagar sobresoldos e superar os límites
orzamentarios nas campañas electorais. Pero, de onde saían esas
cantidades?
Os empresarios doadores
Hai unha longa lista de doadores á caixa B acreditada pola Fiscalía. Correa deslizou algúns nomes, como ACS e OHL,
que se querelaron contra el por esas afirmacións. Os papeis de Bárcenas
inclúen eses nomes e moitos outros, de grandes empresarios e
construtores que achegaban diñeiro en negro ao PP para gañar vantaxe nas
licitacións de grandes obras.
Así, aparecen nomes como o de Luis del Rivero, expresidente de Sacyr Vallehermoso, Juan-Miguel Villar Mir, presidente do grupo OHL-Villar Mir,
José Mayor Oreja, irmán do exministro de Interior, José Mayor, de FCC
ou Alfonso García Pozuelo, o construtor arrepentido que confesou todo no
xuízo de Gürtel, pero negouse a facelo na causa da caixa B. Ademais
aparecen apuntamentos xunto ao nome Mercadona, propiedade de Juan Roig.
Hai máis nomes, como o presidente do Grupo Sando, José Luis Sánchez
Domínguez, ou Manuel Contreras Caro, presidente de Azvy. Moitos deles
foron citados a declarar ante o xuíz Ruz durante a instrución da causa
dos papeis. A maioría negaron os pagos e rexeitaron a veracidade das anotacións do ex-tesoureiro.
Cartos para as campañas electorais
O diñeiro deses empresarios pagaba sobresoldos, pero ese non era o seu destino principal. O PP usaba o diñeiro para custear gastos electorais cos que gañar vantaxe na carreira ás urnas. Así o constata a Fiscalía, que acusa á formación como beneficiario a título lucrativo no xuízo de Gürtel.
En 2014, cando Bárcenas se prestaba máis a achegar datos sobre o funcionamento da caixa B, asegurou na Audiencia Nacional que o PP sempre pagaba en negro parte das súas campañas electorais. Engadiu ademais que o sistema se descentralizou: "En todas as provincias e rexións levaba unha caixa B para as eleccións".
Citou unha campaña, a das xerais de 2004, pagada en parte con
200.000 euros entregados polo logo presidente da Cortes Valencianas,
Juan Cotino. Hai evidencias que de se abonaron gastos doutras
campañas para comicios á Moncloa, pero tamén eleccións autonómicas e
xerais. Os arrepentidos que declararon primeiro no xuízo de Gürtel
corroboraron esas prácticas, que axudaron ao PP a manter unha sucesión
de maiorías nas eleccións dalgúns dos municipios máis importantes de
Madrid.
Os outros destinos do diñeiro negro
A caixa B tivo outros destinos ademais dos sobresoldos dos dirixentes e
os gastos electorais. O PP usou o seu diñeiro negro para, por exemplo, accións de Libertad Digital por valor de 400.000 euros.
Así o certificaron catro axentes da UDEF no xuízo, que explicaron que o
pago se fixo a través dunha "contabilidade allea ao circuíto
económico".
Parte do diñeiro da caixa B acabou tamén no peto do presidente de RTVE,
José Antonio Sánchez, segundo recollen os papeis de Bárcenas. Recibiu
máis de 6.000 euros entre 1994 e 1995, cando era cronista parlamentario
de ABC. Sánchez admitiu eses pagos e asegurou que eran a remuneración
por traballos que realizara para o PP de José María Aznar, que
compatibilizala co seu traballo de xornalista no Congreso.
A Fiscalía tamén defende que parte do fluxo das comisións desviouse cara ao peto do propio Bárcenas.
Aínda que el defendeu durante o xuízo que a fortuna que ocultou en
Suíza proviña dos seus negocios privados -especialmente da compravenda
de arte-, as fiscais sosteñen que o ex-tesoureiro do PP quedaba cunha
parte das comisións que cobraban el e Correa." (Marcos Pinheiro , Praza Pública, 29/10/17)
No hay comentarios:
Publicar un comentario