"Ángel Sanchís Perales foi o home de finanzas de Manuel Fraga e o
auténtico cerebro do presunto financiamento ilegal dentro do PP. As súas
actividades comezaron a finais dos anos oitenta e chegan ata os nosos
días.
De feito, Sanchís foi o home que, supostamente, se encargou de
"limpar" a conta que Luís Bárcenas tiña en Suíza por un valor de 22
millóns de euros.
Esta relación ente os dous cimentouse, precisamente, a finais dos
oitenta. Bárcenas é desde hai 20 anos socio de Sanchís, que foi
tesoureiro do PP até 1988 e que foi quen introduciu a Bárcenas no
control dos cartos do PP.
A vinculación entre os dous é moi estreita e dela eran conscientes os
principais dirixentes populares, desde Manuel Fraga ata Mariano Rajoy,
pasando por José María Aznar. De feito, Bárcenas ten 8.000 accións
--supostamente a nome da súa muller-- nun latifundio de 30.000 hectáreas
na provincia arxentina de Salta á fronte da que se achan Sanchís e os
seus tres fillos.
Esta leira, que equivale tres veces a extensión de
Barcelona capital, está dedicada á exportación de cítricos e millo a
Europa e chegou a ter 1.700 empregados e uns beneficios millonarios.
Sanchís posúe esta finca desde 1978 que chega a procesar 1.000
toneladas de limóns ao día en plena colleita. O Instituto de Crédito
Oficial (ICO) concedeulle un préstamo de 18 millóns de dólares, con
Aznar de presidente do Goberno.
O primeiro en vincular a Sanchís con esta finca foi o xornalista galego
Perfecto Conde nunha viaxe que fixo a Arxentina. Era o ano 1985, Conde
traballaba entón para Interviu e andaba na procura dun fuxido da Xustiza
española, o diplomático Francisco Javier Palazón, que sendo cónsul de
España en Xenebra actuou de intermediario para que coñecidos
representantes da vida social e artística de España levasen a cabo
substanciosas evasións de capitais que remataban nos pouco escrupulosos
bancos de Suiza. Un procedemento que, pouco despois, utilizaría o propio
Sanchís e Bárcenas.
Perfecto Conde deu con este feito de casualidade. Ao preguntar en Salta
por Palazón dixeronlle que alí o tiña unha gran finca era o "líder da
oposición en España". Non era Fraga, era un das súas mans dereitas
entón; Sanchís. Así o relata o xornalista no seu blog:
"Tardei pouco en averiguar que non era de Manuel Fraga senón do seu
amigo Ángel Sanchís Perales, daquela tesoreiro de Alianza Popular, hoxe
Partido Popular.
Pedinlle cita e tardou pouco en recibirme no seu despacho da rúa
Génova de Madrid, na sede do partido no que se ocupaba das finanzas e da
tesourería. De entrada foi moi amábel e receptivo comigo. Funlle dando a
saber o que quería averiguar e, nun momento dado, cambiou radicalmente a
súa atitude.
–Has saber –díxome moi contundentemente– que eu son moi amigo do
presidente do Grupo Zeta, Antonio Asensio. Mesmo temos xuntos algún
negocio (polo visto compartiran unha pequena empresa de cintas de video e
acostumaban tomar algunha copa xuntos en Marbella).
A un xornalista non lle gusta nada atoparse con estas cousas, que
nunca se sabe por onde poden tirar. Pero eu, que non son valente pero si
abondo arroutado para facer coma os gatos cando teñen que rabuñar,
inchei o peito e non me deixei apoucar máis do estritamente necesario.
–Paréceme moi ben –díxenlle con toda a retranca que puiden tirar de
min–. Antonio Asensio, ademais de ser o meu patrón, é unha excelente
persoa que pode encher de satisfacción a quen goce da súa amizade.
O caso foi que eu volvín á Redacción algo estarrecido daquela
entrevista. Contéilloo todo ao meu director e, poucos minutos máis
tarde, mandoume chamar Antonio Asensio. Subín á sexta planta da sede do
Grupo Zeta, no número 8 da rúa O’Donnell de Madrid. Os de Interviú
estabamos no quinto andar. O dono de Zeta pediume que lle detallase todo
o acontecido con Sanchís. Escoitoume moi atentamente e cando rematei
preguntoume:
–Todo isto que me estás dicindo telo abondo atado?
–Coido que si, respondinlle eu.
–Pois baixa inmediatamente e ponte a escribilo e dille ao director
que se publique no próximo número. E, por certo, se lle podes engadir
algo máis aínda á túa reportaxe, métello, carajo. Que se entere ese
cabrón.
Aquela foi unha das veces que eu admirei e respectei máis a Antonio
Asensio. Que pena que morrese tan novo! Non volveu haber editores coma
el nunca máis en España. E boa falta facía que os houbese agora.
Escribo todo isto chocado polos acontecementos destes días, que se
relacionan coa endémicas trapalladas que padece o Partido Popular.
Paréceme como se estivésemos dando voltas enriba da mesma noria sempre.
Rosendo Naseiro, Ángel Sánchís Perales, Luis Bárcenas... Onde iremos
parar se se acaba Valderrama?". (...)
Sanchís acabou salpicado polo caso Naseiro, tamén relacionado con
financiamento irregular do PP, pero continuou como dirixente do PP e
mesmo deputado no Congreso. O sistema das caixas "B" que puxo en marcha
na súa época de xefe de finanzas foi seguida polos seus sucesores, entre
eles, o propio Bárcenas.
Este modelo de pagos en negro tamén o utilizaron algúns dirixentes
populares en varias autonomías. Segundo un informe da Policía no sumario
Gürtel, Pablo Crespo, que chegou a desempeñar o cargo de secretario de
Organización do partido en Galicia, argallaou o pago en negro de moitos
dos actos electorais dos conservadores no país.
GC publicou esta semana as relacións da trama Gürtel cos
líderes do PPdeG de antes e de agora. Entre eles un ex-presidente do PP
en Arxentina e membro do comité de campaña nas últimas eleccións
autonómicas.
Entre as conversas organizadas incautadas hai unha conversa co seu
avogado na cadea que deixa en evidencia o uso de diñeiro negro no PPdeG
durante a súa etapa:
"Pablo Crespo: Han abierto una caja de seguridad que tenía yo en
Pontevedra, donde yo tenía toda la información económica de toda mi
gestión como secretario de Organización del PP de Galicia durante cuatro
años, cuatro ejercicios completos, entonces ahí hay una documentación
ordenada por mí en su día, porque cuando me marché quería dejar las
cosas claras.
Porque allí había documentación que correspondía de 1996
hasta mediados de 1999 y esa documentación económica pura, gastos del
partido, y una relación de ingresos y gastos, sin especificar quién
ingresaba. Eso va a traer cola cuando se levante el secreto de sumario". (Galicia Confidencial, 24/01/2013)
No hay comentarios:
Publicar un comentario